Ο Μπαλζάκ έλεγε ότι τα πάντα παίζουν ρόλο : η διατροφή της μητέρας, η αρρενωπότητα του πατέρα και κυρίως η "στάση" των γονιών τη στιγμή της σύλληψης του παιδιού.
Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010
Η στάση τη στιγμή της σύλληψης. Ονορέ ντε Μπαλζάκ.
Ο Μπαλζάκ έλεγε ότι τα πάντα παίζουν ρόλο : η διατροφή της μητέρας, η αρρενωπότητα του πατέρα και κυρίως η "στάση" των γονιών τη στιγμή της σύλληψης του παιδιού.
Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010
Honore de Balzac : constitutional monarchy
Ο Μπαλζάκ πίστευε στη συνταγματική μοναρχία και στην αριστοκρατία φεουδαρχικού τύπου. Η αριστοκρατία, έλεγε, ήταν το μυαλό του κοινωνικού συστήματος. Δεν πίστευε στα δικαιώματα του ανθρώπου, στην ισότητα ή στην ικανότητα των μαζών να αυτοκυβερνώνται. Ένας και μόνον άνθρωπος θά πρεπε να χει την εξουσία να νομοθετεί.
ΥΓ. Ποιός είναι τώρα ο Mogens Jallberg δεν ξέρω. Κάποιος Δανός νομίζω.( Αν τον ξέρει καποιος, ας βοηθήσει).
Δύο εκδοχές της Ιστορίας. Honoré de Balzac
Υπάρχουν δύο εκδοχές της ιστορίας:
Η μία είναι η επίσημη, η ωραιοποιημένη, που διδάσκεται στα σχολεία.
Η άλλη είναι η κρυφή ιστορία που εξηγεί τις πραγματικές αιτίες των γεγονότων, μια ντροπιαστική ιστορία.
(Honoré de Balzac)
(Ο Θάνατος του Μαρά - David Jacques-Louis, (1748-1825) NeoClassicism)
Η μία είναι η επίσημη, η ωραιοποιημένη, που διδάσκεται στα σχολεία.
Η άλλη είναι η κρυφή ιστορία που εξηγεί τις πραγματικές αιτίες των γεγονότων, μια ντροπιαστική ιστορία.
(Honoré de Balzac)
(Ο Θάνατος του Μαρά - David Jacques-Louis, (1748-1825) NeoClassicism)
Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010
Η χαρά κατά τον Μπαλζάκ. La joie par l'esprit d Honore de Balzac
La joie ne peut éclater que parmi des gens qui se sentent égaux.
La joie d'une mère est une lumière qui jaillit jusque sur l'avenir
Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010
Ξενοδοχείο Ονορέ ντε Μπαλζάκ στο Παρίσι Hotel Honore de Balzac
Τιμη 276 ευρώ το ντεμι-λουξ δωμάτιο, όχι δηλαδή η σουίτα, ουτε πολλώ μάλλον η προεδρική σουίτα.Εκεί από Κάρλα και πάνω....
Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010
Ο Μπαλζάκ στο Παρίσι (1848 – 1849) Balzac a Paris
( Οι τρεις αυτές φωτο τραβήχτηκαν από το Νίκο Βατόπουλο πρόπερσι στο Παρίσι)
Το σπίτι της
Κατά την παραμονή του στο Παρίσι, από το Φεβρουάριο ως το Σεπτέμβρη του 1848, ο Μπαλζάκ ήταν πολύ προσεκτικός στις κινήσεις του. Δεν ήθελε να γίνει γνωστή η μικρή, μυστηριώδης κατοικία του στη Rue Fortunee. Ακόμη και οι στενοί του φίλοι, κάθε φορά του ορκίζονταν ότι δεν έλεγαν τίποτα παραέξω για το σπίτι και τα υποτιθέμενα πλούτη του.Φοβόταν τους πιστωτές του. Μην τύχει και έφτανε στ’ αυτιά τους καμιά ξώφαλτση πληροφορία για τον δήθεν πλούτο. «Μα, είμαι μόνον ένας ταπεινός θεματοφύλακας όλων αυτών των θησαυρών», έλεγε σε κάθε ευκαιρία. Στην πραγματικότητα φαίνεται ότι τίποτα δεν του ανήκε. Απλώς πρόσεχε το σπίτι φίλου του. Αλλά ποιός μπορούσε να τον πιστέψει, αφού υπήρχε η αίσθηση ότι ο Μπαλζάκ ήταν εκατομμυριούχος και ότι έκρυβε την περιουσία του;
Ο Γάλλος ρομαντικός ποιητής Θεόφιλος Γκωτιέ, αφού πρώτα δήλωσε πόσο δύσκολο ήταν γι αυτόν να μπει στο σπίτι του Μπαλζάκ, έκανε μια προσπάθεια να το περιγράψει : « Τελικά, μια μέρα μας δέχτηκε και είδαμε την τραπεζαρία με επένδυση βελανιδιάς, ένα μεγάλο τραπέζι, τζάκι, μπουφέδες, σκαλιστές πολυθρόνες, φτιαγμένες από σπουδαίους επιπλοποιούς. Υπήρχε ένα άλλο δωμάτιο με επιχρυσωμένα ταβάνια, όμορφες πόρτες, παραδίπλα μια βιβλιοθήκη με πολύ στυλ, ένα μπάνιο με ανάγλυφα γυψινα , ένα μπουντουάρ με ζωγραφισμένο θόλο. Στα ράφια υπήρχαν πορσελάνες των Σεβρών και της Σαξωνίας, πανέμορφα κινέζικα βάζα και μια φανταστική λατέρνα σκεπασμένη με κόκκινο μετάξι.
Η γκαλερί, το ωραιοτερο κομμάτι του σπιτιού εκεί όπου βρίσκονταν συγκεντρωμένοι όλοι οι θησαυροί ήταν πραγματικά εντυπωσιακή. Ενα μεγάλο δωμάτιο, φωτισμένο από ψηλά, με τους τοίχους βαμμένους σε λευκό και χρυσό, αλλά το λευκό ελαφρώς κιτρινισμένο και το χρυσό ελαφρώς αλλοιωμένο από το χρόνο.Ενας χώρος έτσι φτιαγμένος ώστε να μην επηρεάζονται τα αντικείμενα που τον γέμιζαν.
Κανείς δεν εξεπλάγη, όταν άκουσε ότι η αξία του σπιτιού ανέρχεται σε 400.000 γαλλικά φράγκα. Το γεγονός όμως εκπλήσσει γιατί δίνει μια εικόνα των προβλημάτων που δημιουργούνται κατά τη διάρκεια των επαναστάσεων. Ο ιδιοκτήτης του σπιτιού μπορούσε κάλλιστα να πεινάει μέσα σε ένα υπέροχο σπίτι και φυσικά ούτε λόγος να βρεθεί αγοραστής γι αυτή την τιμή. Εκείνη την εποχή υπήρχε το ενδεχόμενο να πουλήσεις το σπίτι σου για να αγοράσεις ψωμί! Μέρος των εξόδων του σπιτιού είχε αναλάβει η φίλη του Πολωνή κόμισσα Εβελίνα Χάνσκα, αλλά ο Μπαλζάκ ξεπέρασε τα όρια και ενεπλάκη σε δυσβάσταχτα χρέη.
Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Παρίσι, το 1848*, ο διευθυντής του Οντεόν ο οποίος έβλεπε το θέατρό του άδειο εξαιτίας της πολιτικής κρίσης του Ιουνίου , κάλεσε τον Μπαλζάκ , τον Ουγκό και τον Ντυμά να ανεβάσουν ένα θεατρικό έργο. Απαντώντας ο Μπαλζάκ προσφέρθηκε να παρουσιάσει το έργο "Richard Sauvage," το οποίο όμως ποτέ δεν έγραψε. Ο μάνατζερ του Γαλλικού Θεάτρου Φρανσουά Λοκρουά έκανε και αυτός κάποια μικρά ανοίγματα προς τον Μπαλζάκ. Προς στιγμήν εκείνος σκέφτηκε να του δώσει μια κωμωδία με τον τίτλο "Les Petits Bourgeois," αλλά γρήγορα εγκατέλειψε την ιδέα. Κι όπως είπε σε φίλο του : «`Ηταν την επομένη της μάχης, όταν η αστική τάξη έχυσε γενναιόδωρα το αίμα της για να προστατεύσει τον πολιτισμό. Στην εποχή του θρήνου, πώς θα εμφανίζονταν επί σκηνής ;»
*Ο Ιούνιος του 1848, απαρχή μιας επανάστασης
Στις 23 Ιούνη 1848 οι εργάτες του Παρισιού ξεχύνονται στους δρόμους και στήνουν οδοφράγματα. Ηταν η απάντησή τους στο όργιο της τρομοκρατίας που εξαπέλυσε η αντεπανάσταση. Στα οδοφράγματα υψώθηκαν κόκκινες σημαίες με τα συνθήματα «Ψωμί ή μολύβι», «Δικαίωμα εργασίας», «Ζήτω η κοινωνική δημοκρατία». Τέσσερις μέρες, από τις 23 έως τις 26 Ιούνη, γίνονται λυσσαλέες οδομαχίες. Από το ένα μέρος 40-45 χιλιάδες εργάτες, από το άλλο τα κυβερνητικά στρατεύματα, τα σώματα της εθνοφρουράς, που η συνολική τους δύναμη έφτανε τις 250.000 άνδρες. Αν και οι εργάτες πολέμησαν ηρωικά, η εξέγερση του Παρισιού συνετρίβη....Οι νικητές σκότωσαν όλους τους τραυματίες επαναστάτες, συνέλαβαν πάνω από 25 χιλιάδες άτομα, άρχισαν τα στρατοδικεία, πάνω από τρεισήμισι χιλιάδες εξορίστηκαν, χωρίς δίκη, στις μακρινές αποικίες.....Η εξέγερση του Ιούνη του 1848 είχε μεγάλη ιστορική σημασία. Ο Μαρξ την ονόμασε «πρώτη μεγάλη μάχη ανάμεσα στις δύο τάξεις που χωρίζεται η σύγχρονη κοινωνία. Ηταν ένας αγώνας, για να διατηρηθεί ή να συντριβεί το αστικό σύστημα».
Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010
Αποφθέγματα Ονορέ ντε Μπαλζάκ περί γυναικών.Famous Quotes by Honore de Balzac
Όποιος δεν μπορεί να κυβερνήσει μια γυναίκα δεν μπορεί να κυβερνήσει ένα έθνος.
-----
Το πρώτο είναι , εν μέρει κατανοητό. Το δεύτερο αμφισβητείται. Υπήρξαν πολιτικοί που δεν τα κατάφεραν με τις γυναίκες. Κατάφεραν όμως να κουμαντάρουν λαούς.
Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010
Η δούκισσα του ΛανζέThe Duchesse de Langeais: Honore De Balzac
Στην επιθυµία της να διασκεδάσει την ανούσια ζωή της, προσελκύει το ενδιαφέρον του στρατηγού
ντε Μοντριβώ εµπνέοντας και καλλιεργώντας του έναν πρωτόγνωρο, φλογερό έρωτα. Όµως η δούκισσα ντε Λανζέ δε σκοπεύει να ενδώσει ολοκληρωτικά σ' αυτόν τον έρωτα και τον διατηρεί σ' ένα πλατωνικό επίπεδο προφασιζόµενη τις θρησκευτικές και ηθικές αρχές της. Ο στρατηγός που αποζητά απεγνωσµένα την ολοκλήρωση αυτού του έρωτα, αποφασίζει να της φερθεί σκληρά ύστερα από παρότρυνση του συντρόφου του, µαρκήσιου ντε Ρονκερόλ.
Με διάφορες απειλές, καταφένει να της προκαλέσει το πάθος, και αργότερα τον έρωτα. Όµως τώρα είναι εκείνος που την αποφεύγει.
Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010
Αν η ευτυχία χαθεί.....
Ονορέ ντε Μπαλζάκ γύρω στο 1848 -49.
«.....Από τη στιγμή που τα πάντα θα χουν χαθεί, δεν θα θελήσω να ζήσω περισσότερο. Θα αρκεστώ στη μικρή σοφίτα της οδού Lesdiguieres και θα ξοδεύω εκατό φράγκα το μήνα. Η καρδιά μου, η ψυχή μου και οι φιλοδοξίες μου δεν θα μπορούσαν να ικανοποιηθούν παρά μόνον με αυτά που επεδίωξα τα τελευταία δεκάξι χρόνια. Αν αυτή η απέραντη ευτυχία χαθεί, δεν θα ζητήσω ποτέ ξανά τίποτα και θα αρνηθώ τα πάντα»
ΥΓ. Όχι, δεν είναι απόσπασμα από το βιβλίο "Το ελιξίριο της μακροζωίας". Είναι μια αυτοβιογραφική σταγόνα. Το τέλος μιας επιστολής σε μια κυρία.
Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010
Ο Μπαλζάκ και η μεταμόρφωση μιας Κινέζας χωριατοπούλας σε "αστή" στα χρόνια του Μάο
Η Πολιτιστική Επανάσταση του Μάο Τσε Τουνγκ μετέβαλε βίαια την κινεζική ιστορία στη δεκαετία του ‘60 και του '70, εξορίζοντας εκατοντάδες χιλιάδες Κινέζους διανοούμενους σε χωριά για να...επιμορφωθούν! Αυτός ο τρόπος ζωής γίνεται μυθιστόρημα από έναν συγγραφέα , ο οποίος μέσα από τις δικές του εμπειρίες στα χρόνια της εξορίας επιχειρεί να αναδείξει τη δύναμη της λογοτεχνίας και πώς μέσα από αυτήν, ο νους απελευθερώνεται.Οι πρωταγωνιστές του βιβλίου, ένας 17χρονος και ο καλύτερος του φίλος, Λούο, γιοί αστών γιατρών, καταδικάζονται σε τέσσερα χρόνια επιμόρφωσης σε απομακρυσμένο ορεινό χωριό. Δουλειά τους είναι να μεταφέρουν κουβάδες με περιττώματα στην κορυφή παρακείμενου λόφου. Κι αυτό σε καθημερινή βάση. Επομένως μόνον η ευρηματικότητά τους θα τους βοηθήσει να επιβιώσουν.... Οι δύο φίλοι έχουν ταλέντο στην αφήγηση. Γι αυτό και ο αρχηγός του χωριού τους δίνει εντολή να στήσουν έναν ...προφορικό κινηματογραφο για τους χωρικούς, απαγγέλλοντας τους διαλόγους των ταινιών Οταν κάποια στιγμή ένας άλλος νεαρός αστός φεύγει από το χωριό, οι δύο φίλοι του κλέβουν μια βαλίτσα γεμάτη με απαγορευμένα βιβλία, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι δεν θα τολμούσε να καλέσει τις αστυνομικές αρχές. Μαγεμένοι από την πρόζα των ευρωπαίων συγγραφέων ( βρήκαν πολλούς στη μαγική βαλίτσα) διαβάζουν στον ράφτη του χωριού την ιστορία του Μόντε Κρίστο και στη ντροπαλή και όμορφη κόρη του διαβάσουν Μπαλζάκ. Ο Λούο που λατρεύει το κορίτσι ονειρεύεται να το αλλάξει και από απλή χωριατοπούλα να την μετατρέψει σε εξεζητημένη ερωμένη μέσα από τις ιστορίες του Μπαλζάκ. Ο Λούο τα καταφέρνει πέρα από κάθε προσδοκία , αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι αυτό που ήλπιζε. Η ιστορία γίνεται πότε αστεία και πότε θλιβερή.
Υπάρχει όμως ζεστασιά σ’ αυτό το μυθιστόρημα, όπως υπάρχει και χιούμορ. Τελικά γράφεται μια θαυμάσια ανθρώπινη ιστορία που βραβεύεται το 2000 στη Γαλλία. Τα δικαιώματα του βιβλίου πωλούνται σε 19 χώρες.
Copyright 2001 Cahners Business Information, Inc.
Η Αναζήτηση του Απόλυτου, του Ονορέ ντε Μπαλζάκ
 |
| Balzac HS7378 Rodin, Monument to Balzac |
"Πολλές φορές εκπλήσσομαι ακούγοντας ότι ο Μπαλζάκ οφείλει τη μεγάλη του δόξα στην τρομερή ικανότητά του να παρατηρεί. Εγώ πάντα πίστευα ότι το ύψιστο χάρισμά του ήταν η τάση του να οραματίζεται και μάλιστα να οραματίζεται με πάθος"
Ο Μπαλζάκ στην ιστορία του θυμίζει την αναζήτηση του Αγίου Δισκοπότηρου στη Φλάνδρα. Οι δύο γυναίκες , η Ιωσηφίνα και η Μαργαρίτα υπερασπίζονται τη συναισθηματική και οικογενειακή τάξη. Ο πρωταγωνιστής Μπαλτάσαρ την καταλύει στο όνομα μιας άλλης τάξης. Φαίνεται όμως ότι ο συγγραφέας υποστηρίζει και τις δύο αυτές τάξεις, δείγμα ίσως της πολυπλοκότητας του χαρακτήρα του ανθρώπου γενικότερα και της ακροβασίας ή των υπερβάσεων στις οποίες πολλές φορές καταφεύγει, στοχεύοντας να συγκλονιστεί από αποκαλύψεις για την αιωνιότητα, κι ας μην το παραδέχεται φωναχτά ποτέ. Παρά μόνο μέσα του, σε στιγμές εσωτερικής αλλοφροσύνης.
Στην κυρία Ιωσηφίνα Ντελανουά, το γένος Ντουμέρκ
Κυρία, ο Θεός να δώσει να ζήσει αυτό το έργο περισσότερο από μένα. Ετσι, η ευγνωμοσύνη που τρέφω για σας και που είναι, ελπίζω, εφάμιλλη της σχεδόν μητρικής στοργής σας για μένα, θα διατηρηθεί πέρα από τα υπό προθεσμία συναισθήματά μας. Το υπέροχο προνόμιο να επιμηκύνουμε μ΄αυτό τον τρόπο, μέσω της ύπαρξης των έργων μας τη ζωή της καρδιάς , θα αρκούσε για να παρηγορεί για όλα τα βάσανα που προξενεί η ίδια η καρδιά σ' εκείνους που φιλοξενούν να την κατακτήσουν. Θα το επαναλάβω , λοιπόν : είθε να το θελήσει ο Θεός!
Ντε Μπαλζάκ.
Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010
Ο έρωτας κατα Μπαλζάκ.
«Ο έρωτας μοιάζει με την αναπνοή. Δεν μπορεί μόνο να εκπνέεις, χωρίς και να εισπνέεις. Αν σταματήσει η εισπνοή, αν δεν γίνει η ανταπόδοση του αισθήματος, χάνεται η αναπνοή, χάνεται ο έρωτας.»
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)